Książkowe podsumowanie marca 2017

W marcu przeczytałam następujące książki:

  9. "Grona gniewu", John Steinbeck

10. "Detektywi w służbie miłości", Agatha Christie

11. "Wichrowe wzgórza", Emily Bronte

12. "Uroczysko", Magdalena Kordel

13. "Morderstwo na polu golfowym", Agatha Christie

Łącznie dało to 1813 stron, a od początku roku to już 4440 stron.

W marcu nie zaliczyłam totalnej książkowej klapy. Jednak najsłabsza z przeczytanych w tym miesiącu pozycji to "Detektywi w służbie miłości", a najcudowniejsze "Wichrowe wzgórza".

13/52/2017 "Morderstwo na polu golfowym", Agatha Christie

Sądzę, że nadal krązy znana anegdota o młodym pisarzu, który chcąc już od pierwszego słowa wzbudzić zainteresowanie wielce zblazowanego wydawcy, rozpocząl powieść następującym zdaniem:

- Do diabła! - powiedziała księżna.

Wydawca:Wydawnictwo Dolnośląskie/Edipresse
Data wydania: 2015 
Tytuł oryginału: The Murder on the Links
Przekład: Jan S. Zaus
Oprawa: twarda
Liczba stron: 224

Tygodniowe Wyzwanie Książkowe nr 86: Akcja w Europie.

Wyzwanie Książkowe 2017 nr 22: Literatura angielska.

Nie liczę już, ile książek Agathy Christie przeczytałam, ale jedno jest pewne: z każdą chcę więcej.

Herkules Poirot dostaje prośbę o przyjazd do Francji i pomoc w potrzebie. Nadawca listu, pan Renauld obawia się o w\swoje życie. Mały belg zabiera więc swojego ulubionego towarzysza - kapitana Hastingsa i rusza w podróż. Na miejscu jednak okazuje się, ze dotarli za późno.Poirot postanawia mimo wszystko rozwikłać tę sprawę. Jak zawsze poszlak jest wiele, a każda z nich prowadzi w innym kierunku, ale Poirot ma dodatkową motywację: rywalizuje z nim francuski detektyw Giraud.

"Morderstwo na polu golfowym" to klasyczny kryminał w stylu Agathy Christie. Wątki plączą się i wskazują na kolejnych podejrzanych, jednak całą prawdę Herkules Poirt wyjawia na samym końcu.

Uwielbiam styl Agathy Christie Tyle zawiłości, motywów i postaci na tak niewielu stronach ksiązki. A wszystko opisane przyjemnym, lekkim językiem, którym płynie się przez fabułę wartko, aż do ostatniej strony.

12/52/2017 "Uroczysko", Magdalena Kordel

Zima to najgorsza pora roku, jaką znam.

Wydawca: Znak
Data wydania: 2015 

Oprawa: miękka

Liczba stron: 378

Tygodniowe Wyzwanie Książkowe nr 32: Wydana w 2015 roku.
Wyzwanie Książkowe 2017 nr 27: Literatura polska.
Wyzwanie Czytelnicze (wg Coś do przeczytania) nr 27: Książka autora, o którym wcześniej nie słyszałam.

Ułożone dotychczas, warszawskie życie Majki, rozsypuje się, gdy mąż zostawia ją dla innej. Kobieta postanawia odpocząć i zregenerować siły w górskiej wsi - Malownicznem. Wakacje zamieniają się w dłuższy pobyt i Maja ściąga do siebie córkę Marysię.

Było to moje pierwsze spotkanie z Magdaleną Kordel. I na pewno nie ostatnie. 

Książka jest pełna humoru, idealna na poprawę samopoczucia. Postacie się dobrze wykreowane i mają konkretne charaktery. Majka i jej córka, to bardzo pozytywne postacie, które lubi się od pierwszej chwili. Ale najbardziej urzekła mnie i jednocześnie rozbroiła mała Anielka.

Lubię ten typ literatury. Taka obyczajówka z humorem. Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Można się zatracić w pięknej przyrodzie i urokliwym miasteczku, zapomnieć o problemach, odstresować się i mieć nadzieję na happy end, również we własnym życiu. Jest to także miła odskocznia i reset mózgu od ciężkich, poważnych książek. Zdarzało mi się nawet zanosić śmiechem.

Zdecydowanie polecam.

11/52/2017 "Wichrowe wzgórza", Emily Bronte

Wróciłem właśnie z wizyty u mojego gospodarza, sąsiada - samotnika, z którym będę musiał utrzymywać stosunki. 

Wydawca: Świat Ksiażki 
Data wydania: 2015

Tytuł oryginału: Wuthering Heights

Przekład: Janina Sujkowska

Oprawa: twarda 
Liczba stron: 336

Tygodniowe Wyzwanie Książkowe nr 88: Kwiaty na okładce.
Wyzwanie Książkowe 2017 nr 6: Film oparty na książce.
Wyzwanie Czytelnicze (wg Coś do przeczytania) nr 23: Z listy 100 tytułów BBC.

Właściciel majątku "Wichrowe Wzgórza" - pan Earnshaw wraca z Liverpoolu i przywozi ze sobą małego chłopca cygańskiego pochodzenia, a własnym dzieciom nakazuje traktować go jak brata. Pomiędzy chłopcem a córką Earnshawa rodzi się uczucie tak silne, że nie liczą się z nikim i popełniają tragiczne w skutkach błędy.

Uwielbiam klimat staroangielskich powieści. "Wichrowe wzgórza" to piękna książka o miłości i jest najmroczniejszych aspektach. Porusza, smuci i nie ma happy endu. Dlatego cudownie się ją czyta, bo nie ma banalnej, przesłodzonej miłości.

Oczywiście polecam.

10/52/2017 "Detektywi w służbie miłości", Agatha Christie

Wydawca:Wydawnictwo Dolnośląskie/Edipresse
Data wydania: 2017 
Tytuł oryginału: Problem at Pollensa Bay and Other Stories
Przekład: Grażyna Roniker
Oprawa: twarda
Liczba stron: 205

Tygodniowe Wyzwanie Książkowe nr 87: Wydana przed 2000 rokiem.
Wyzwanie Książkowe 2017 nr 30: Historia miłości.
Wyzwanie Czytelnicze (wg Coś do przeczytania) nr 47: Książka ulubionego autora.

"Detektywi w służbie miłości" to zbiór nastepujących opowiadań:

• "Kłopoty w Pollensa Bay", 
• "Drugi gong", 
• "Żółty irys", 
• "Serwis do herbaty Arlekin", 
• "Gwiazda Zaranna", 
• "Detektywi w służbie miłości", 
• "Najukochańszy pies", 
• "Kwiat magnolii".

W opowiadaniach występują Herkules Poirt, Parker Pyne i Harley Quin. W imię miłości zapobiegają zbrodniom lub po prostu muszą uratować uczucie. Oczywiście mamy do czynienia z różnymi typami zbrodni. Jedne opowiadania to bardziej kryminały z wątkiem miłosnym, inne to romanse z wątkiem kryminalnym. Wszystkie warte przeczytania, każdy znajdzie coś dla siebie.

Polecam. Przecież to Agatha Christie.

                

9/52/2017 "Grona gniewu", John Steinbeck

Na czerwone pola i część szarych pól Oklahomy ostatnie deszcze spłynęły łagodnie, nie naruszając bruzd. 


  





Wydawca: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2012
Tytuł oryginału: The Grapes Of Wrath
Przekład: Alfred Liebfeld
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 670







Wyzwanie Książkowe 2017 nr 25: Zdobyła nagrodę Pulitzera.
Wyzwanie Czytelnicze (wg Coś do przeczytania) nr 17: Dostała literacką nagrodę.

Książka opowiada o losach farmerów zmuszonych do opuszczenia rodzinnej Oklahomy w poszukiwaniu pracy. Joadowie skuszeni pięknymi broszurami wyruszają do Kalifornii, która ostatecznie nie okazuje się drugim Edenem. Na miejscu też sytuacja ekonomiczna nie jest najlepsza, a miejscowi nie zamierzają oddać swoich posad przyjezdnym.

To moje pierwsze spotkanie ze Steinbeckiem. I niezwykle udane. Książka jest dosyć trudna, bo jej tematyka też nie jest łatwa. No i ma sporą objętość. Ale napisana jest w bardzo plastyczny sposób. Piękny język, barwne opisy i bardzo autentyczne postaci sprawiają, że czyta się przyjemnie. W innym przypadku pewnie byłoby nudno.

Polecam. Zwłaszcza, że powieść została nagrodzona. Warto zapoznać się z dobrą literaturą.

Książkowe Podsumowanie Lutego 2017

W lutym przeczytałam następujące książki:

5. „Samotny dom”, Agatha Christie

6. „Krucha jak lód”, Jodi Picoult

7. „Poirot prowadzi śledztwo”, Agatha Christie

8. „W jednej osobie”, John Irving 

Łącznie dało to 1517 stron, a od początku roku to już 2627 stron.

Zdecydowaną klapą lutowo-książkową była powieść „W jednej osobie”, a faworytem mimo miłości do Mistrzyni Kryminału zostaje w tym miesiącu „Krucha jak lód”.

8/52/2017 "W jednej osobie", John Irving

Najpierw opowiem wam o pannie Frost.

  



Wydawca: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2012
Tytuł oryginału: In One Person
Przekład: Magdalena Moltzan-Małkowska
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 515








Tygodniowe Wyzwanie Ksiażkowe nr 85: Brzydka okładka.
Wyzwanie Książkowe 2017 nr 20: W tytule jest liczba lub cyfra.
Wyzwanie Czytelnicze (wg Coś do przeczytania) nr 21: Z białą lub czerwoną okładką.

Główny bohater – Billy Abbot jest biseksualnym pisarzem. Opowiada historię swojego życia, skupiając się na swojej inności i seksualności. Pokazuje swój wyluzowany styl życia i przygody swoje i przyjaciół. Porusza przy tym również trudny temat nietolerancji oraz epidemii AIDS, co miało chyba dodać powagi tej powieści. 

No niestety nie przemawia do mnie kompletnie. Za dużo nieprawdopodobnych sytuacji. Za dużo inności, dziwności, „fajności”. Irytujący dla mnie styl pisania nie ułatwiał czytania. Ciągnęła mi się ta książka, jak flaki z olejem. Masakra totalna. Moje pierwsze spotkanie z tym autorem uważam za beznadziejne i nie wiem czy będziemy kontynuować znajomość…